Някой ако ме пита коя българска дума ми е била най-трудна за произнасяне, ще кажа "разочарование". Но колкото и да е трудна понякога ми се налага да я ползвам... Благодарение на моите приятели.

Merak ettim bugün, rüyalar neden var? Hayatla yüzleşmek zorunda kalmamak için mi? İçimizde kalanları söyleyebilmek için mi? Yoksa sadece özlediklerimizle hasret giderebilmek için mi? Bugün rüyamda, senelerdir görmediğim, yüzünü bile unutmuş olduğum birisine sarıldım. Sonra aklıma bir soru geldi, acaba o da bana sarılmış mıydı gerçekten? Cevap hayır, biliyorum. Ama bazen rüya gördüğümüzün farkına varsak bile uyanamayız. Rüyayla gerçek arasında sıkışıp kalırız. Bu oldukça acı veren bir durumdur, en azından ben bugün kalbimin acıdığını hissettim. Nedeni, rüya olduğunu bilmem miydi, yoksa o kişiyi bir daha asla göremeyecek oluşum mu bilemedim.

Bugün kuaföre gittim. Kes gitsin dedim. Kes -şu anılar defolup- gitsin. O da hiç acımadı, sonunda baktım her şey yerle bir olmuş. Anılarım yerde. Ama ben dimdik ayakta!

Beni iyi tanıyanlar, yüzüme iyi bakmış olanlar bilirler; alnımda renkli bir iz vardır benim. Yeni yeni anlıyorum ki, İzmir'de ilkokul birinci sınıftayken arka sırada oturan arkadaşımın kurşun kalemi alnıma saplayarak bıraktığı iz, bana bir hediyeymiş. Yüzünü bile hatırlamadığım bu çocuk, güvenip de arkamı döndüğüm herkesin, boşluğumu yakaladıkları an nasıl da beni vurabileceklerini göstermiş seneler önce. Yüzüme bakacak cesareti olmayanlar sırtımdan, korkusuz olanlarsa gözlerimin içine baka baka...

Taşıdığım bu izin bir anlamı var. Bu nedenledir ki ne zaman iyiliğin o derin boşluğuna düşüp insanlara güvenmeye kalksam, aynaya bakarım! Bana gerçek dünyayı hatırlatır.

Не гледах къде отивам,
Пропаднах в очите ти.

Çevrenizde dilinizi bilmeyen yabancı arkadaşlarınız varsa, onları anlamaya çalışın. Çünkü kendini anlatamamak oldukça zor bir durumdur. Kendi dilinde kolayca anlatabileceğin şeyleri, dilini bilmeyen insanlara anlatmaya çalışmak.. Kelime dağarcığını gözden geçirirsin, duruma en yakın olanları seçmeye çalışırsın. Bi şekilde anlatırsın da. Problem şu ki, yaşadığın olayı anlatırken ne hissettiğini bi türlü anlatamazsın. Ne desen eksik kalır sanki. Ve hep bir soru işareti, acaba anlıyorlar mı beni? Çoğunlukla da anlamazlar. Çünkü her dilin duyguları anlatma şekli farklıdır, kelimeleri tercüme etmekle doğru bir anlatım yapmış olmazsın. Dili de yaşaman gerekir.

06.04.

Zamanı küçümsememek gerek. Dile kolaydır ama gelip geçen bir sene hayatındaki birçok şeyi değiştirebilir. Geçen sene tanımadığın birisi bugün hayatının çok önemli bir parçasıdır belki. Ya da tam tersi, senin için çok değerli birisiyle artık iki yabancı da olabilirsiniz. Yıkıcıdır zaman. Yerle bir eder. Sahip olduklarını alır. Ama insafsız da değildir. Çünkü seni savaşmaya zorlar. Savaştıkça güçlenir ve yeniden ayağa kalkarsın! Evet, zaman seni ayağa kaldırır. Bu nedenledir ki, en iyi dosttur.

Kulaklıklarını takarsın. Müziği sonuna kadar açarsın. Tüm dünya bir fişe bağlıymış da fişini çekmişsin sanki. Sadece sen kalırsın. Evet, kendine olan bütün kızgınlığın hatta nefretin ve sevginle başbaşa kalırsın. Nakaratına geldiğinde şarkının, sen de eşlik edersin bağıra bağıra. İnsanın kendine kendi sesini duyurması zordur bazen. Ki öyle zamanlar vardır kendi sesimizi duymak dahi istemeyiz. Aynalara bile küseriz. Neden?

3 Doors Down - Here Without You (Patrick Ebert Bootleg)

Има моменти, когато ми се иска да върна времето назад и да премахна тъгата, но имам чувството, че заедно с нея ще си отиде и радостта. Затова приемам спомените си такива, каквито са.
Никълъс Спаркс

Sürekli soruyorlar bana, efendim neden her şeyin fotoğrafını çekiyormuşum. Günlük tutmaz mısınız siz hiç? Bu da benim günlük tutma şeklim. Aylar sonra gece yatmadan önce çektiğim fotoğraflara bakarım bazen. Anılarım aklıma gelir. Unuttuğum ufak detaylar. Fotoğrafları sevmemin en büyük nedeni de budur zaten. Kimsenin görmediği detayları çeker, onların gözüne gözüne sokarsın.