Benim düşüncem şudur ki dostlar, insan hayatı boyunca bir kez aşık olur. Ondan öncekiler aşk sandıklarımızdır sadece. Gerçek aşkı o kişide bulur, aşkı o kişiyle anlamlandırırız. Ondan sonrakiler ise bizim kendimizi avutmamızdır, gerçek aşkın yerine koymaya çalıştıklarımızdır. Ondan sonrakiler diyorum, çünkü vuslat varsa aşk yoktur. Kavuşamadığımızda aşk sonsuz kalır. Ulaşamadığımız hergün gözümüzde büyür, unutulmazımız olur. Aşk dediğin, karmaşık nahoş bir şeydir. Sarhoş olmayı istemek ya da istememek; kontolü elinde tutmak veya çekip gitmek gibidir. Burada karaladığım birkaç satır ve gözlerimin önünden silinmeyen bir yüz... Özlediğim ve bir o kadar da uzak olduğum bir yüz gibidir...